ALLAN THE MAN

Masaya. yan ang aking naramdaman sa buong araw. Sino ba naman ang hindi sasaya makita ang kanyang hinahangaan sa pagpasok pa lang sa eskwelahan. 

Pumasok ako ng medyo maaga ngayong araw, the usual thing na ginagawa ko every friday. As I enter the school campus... nakita ko yung mga friends ko sa admission office. nag-wave sila with a smile. Kaya wave rin ako with a smile rin. Syempre, baka magtampo ang mga fans. LOLJoke! :D

Naglakad ako papunta sa main door ng school. Syempre, may guard na naman. Akala ko ipapa-open niya yung bag ko at tutusukin niya pero hindi niya ginawa kaya medyo natuwa ulet ako. 

Pagpasok ko. Ayun naramdaman ko na ang malamig na temperatura. Ibig sabihin nasa loob na talaga ako ng school. Then, akyat ako sa third floor...turn left...lumapit ako sa pinto ng room... Suddenly, WOW! nakita ko siya. Hawak-hawak ko yung door knob. Tapos nagdadalawang-isip pa kong pumasok kasi nahihiya ako. wahaha!! Hindi sana ko papasok pero parang may bumulong sa 'kin " Hey! baka may klase ka sa room na yan in a few minutes". Walang ano-ano ay binuksan ko ng maigi yung pintuan at pumasok ako. Syempre habang papasok ay smile ako (baka may paparazzi sa tabi-tabi kaya dapat palaging naka-smile). Then, naupo ako sa isang tabi at nanahimik. Tapos sabi ko sa sarili ko. "Grabe Bro, Sana araw-araw palaging  ganito...Good Vibes lang".

What Happened Last Valentine's Day? Ayun nakipag-date ako sa crush ko sa school. No choice ata siya. Wala na atang ibang nagyaya sa kanya. haha! First thing we did ay nagpunta kami sa MOA.  Tamang HHWW lang kami sa seaside and we pretend na walang nakakakita sa amin. ;) Dahil napapagod at nagugutom rin kami, kumain kami sa isang resto. Syempre, on the way papuntang resto, tamang HHWW parin. :) Pagkatapos kumain, nanood ng sine then punta ulet kami sa seaside para naman sa sunset. Tulad ng napakaraming tao sa seaside ay magka-akbay kami habang pinagmamasdan ang paglubog ng araw.

Romantic noh? Pero lahat ng mga yan ay produkto lamang ng aking imahinasyon. hehe. Because... wala naman talaga akong ginawa espesyal nung Heart's Day. Parang isang ordinaryong araw lang ang lumipas at nagdaan...pagkatapos ng klase, uwi agad. Tapos kaen, nuod ng TV, tulog, gising, online, nuod ng TV, kaen, nuod ng TV tapos tulog ulet.

May mga nagyaya naman sa akin..group date daw sabi ng mga classmates ko. Yung isa Nuod daw ng sine. Yung isa Star City daw. Pero wala akong type samahan kaya pinili ko na lamang mag-isa. ;(

PERO KERI LANG!! :))

"If you were to choose one of the following two persons to be your lifetime partner, who would you pick: A person who is rich but ugly, or a person who is good-looking but poor?" Ayan ang tanong sa kakalipas na SWS (Social Weather Station) Survey. At in all fairness sa SWS. Ngayon lang ako natuwa sa mga ginawang survey nila. Haha!

Sobrang kinatuwa ko ang tiwalang binigay ULIT sa akin ng School at Professor ko. Grabee! I can't explain yung nararamdaman ko ng sabihan ako ng Professor ko na isasabak nila ulit ako sa isang matinding labanan.  Kahit na napahiya at natalo ako, the last time na lumaban ako.

Nang sabihan ako kanina ng professor ko about nga sa sasalihan ko. Sabi ko "Ma'am, yoko na. Natalo nga ako the last time e,". She replied.  "Ok lang yan. Ite-train kita...kahit maka-place lang...kahit 'wag na champion". Nung narinig ko yun. Grabe, parang gusto kong umiyak. I don't know why. Pero siguro dahil the last time ngang lumaban ako talagang nagkalat lang ako. At talagang na-ilagay sa kahihiyan ang school ko.

Tomorrow ang brainstorming at pagbuo ng concept namin ng partner ko. Sana may mabuong magandang resulta tomorrow. Ihihiling ko yan mamaya sa 11:11. :)

Anyways, sa March pa ang laban. And every Tuesday and Thursday ang Training.

Find me, find me, me

Do come and find me

 

On the contrary of what I sang. I don't look or hurry in finding a new love dahil lang sa Pebrero ngayon at wala akong ka-date sa Valentines Day. Duhh... HINDI AKO NAG-IISA!! Right? ;) Daming singles out there. Hindi lang ako.sungit?

Demanding. yan ang salitang mag-dedescribe sa nagdaang Midterm Exam ko. Grabe! ang demanding ng mga professors ngayon, akala mo Finals na kung mag-demand sila sa estudyante. Kung ano-anung pinapagawa. May Movie Review, may "O Captain, My Captain" at may Basketball Game pa. Ang nakakatawa pa niyan puro mga minor subjects lang naman sila. Tinalo pa ang Major Subjects kung magpa-midterm. Haixxt..

Basketball Game for P.E. Eto ang pinaka-ayaw ko. Gosh! pagawin niyo na ko ng thesis paper 'wag lang ako maglaro ng basketball. Parang awa niyo na. haha! Ewan ko ba, pero I'm not into sports talaga. Nag-eenjoy ako manuod ng mga Sports Program pero subukang gawin? the Hell NO!!

"O Captain, My Captain". This was my midterm exam for Speech Class. Reciting that poem of Walt Whitman with proper action, emotion and costume. At muntik- muntikan na kong bumagsak. I got 50 over 100. At buti na lang 50 ang passing grade pero my final score is 68. Plus 18 kasi mabait daw ako. Joke! haha! But seriously, I get plus 18 because I wear my proper school uniform always during my speech class.

"Movie Review". Eto medyo okay lang kasi madali lang naman gumawa ng movie review. yabang much. At kahapon ko lang siya ginawa at kanina ang deadline. Woohoh! I chose the movie "Milan" starring Piolo Pascual and Claudine Barretto.

On my other subjects, Talagang exam kung exam lang. Review and memorization lang. Kaya hindi medyo nakakapagod.

Today, sinadya kong pumasok ng maaga kahit alam kong wala kaming klase sa umaga. Para makapag-review. 'Pag pasok ko sa classroom, Aba! Medyo madami sila. umupo ako sa likuran kung saan ako madalas maupo.

"Nag-underpass ako para mabilis", yan ang aking narinig sa aking kaliwang bahagi kung saan naroroon ang mga classmates kong lalake. Tatlo sila. Mukhang malalim ang kanilang pinag-uusapan. At dahil ako'y chismoso sa salita, at sa gawa. ay hindi ko naiwasang makinig sa kanila. Pero ako'y hindi nagpapa-halata.